MPCONF6

پيام دبیر علمی کنفرانس

محیط امروزی سیستم های اجتماعی ، محیطی پیچیده ، درهم تنیده ، چند لایه ، چندگانه و راهبردی است. جوامع و سازمانها به عنوان سیستم های اجتماعی برای پاسخگویی به محیط و توفیق راهبردی در آن ، نیازمند تشخیص ، توصیف و تبیین مسائل خود و مرتبط با محیط خود و تجویز راهبردی برای حل آنها هستند. این مهم حداقل در سطح فنی و تکنیکی نیازمند مدیریتی راهبردی است. سیستم های اجتماعی (در اینجا سازمانها ) بدون مدیریت راهبردی؛ در سطحی که گفته شد نخواهند توانست پاسخگوی الزامات، ایجابات و اقتضائات محیطی بوده و به حیات معنادار خود ادامه دهند. لذا توفیق راهبردی سازمانها در محاق مانده و اهداف سازمانی دست نیافتنی خواهد شد. در چنین وضعیتی دو موضوع اساسی خودنمائی می کند، اول: سطح دانش و علوم مدیریت و میزان انطباق آن با شرایط فرهنگی ایرانی - اسلامی و دوم: ظرفیت، قابلیت و توانمندی مدیرانی که مقرر است در این محیط مدیریت نمایند. مورد اخیر از طریق تربیت و توسعه سرمایه های انسانی در حوزه های مختلف علوم مدیریت ممکن بوده و انجام آن در حیطه وظایف دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ست . اما در خصوص مورد اول باید اذعان کرد که دانش مدیریت عمدتآ شاکله و ساختاری غربی دارد. غربیها در طول دهه های اخیر در نظریه پردازی و پیشرفت علم مدیریت نقش بسزایی داشته اند و بسیاری از معضلات مبتلا به سازمانها و جوامع را حل کرده اند، اما بکارگیری چشم بسته این نظریه ها در کشور ما؛ که ساختار و جهان بینی آن با کشورهای غربی متفاوت است، قدری مشکل و در برخی موارد عملاً غیرممکن است. لذا بومی سازی دانش مدیریت مبتنی بر فرهنگ ایرانی - اسلامی و تسری آن به تمامی شاخه های علوم مدیریت به ویژه با رویکرد توسعه پایدار در شرایط کنونی جامعه ما ضروری به نظر می رسد. بر همین اساس و افزون بر تلاشهای انجام شده در این راستا، به کلیه پژوهشگران و فرهیختگان حوزه های گوناگون علوم مدیریت و برنامه ریزی و سایر علوم مرتبط توصیه می شود که فعالیتهای علمی و پژوهشی خود را به این سمت معطوف نمایند. تلاشی که با برگزاری این کنفرانس سعی شد سهم کوچکی حداقل بارویکرد توسعه پایدار در آن ایفا شود . تا چه پیش آید و چه در نظر افتد .